HTTP – “اِچ‌تی‌تی‌پی” – Hypertext Transfer Protocol – پروتکل انتقال فرا متن
نکات اصلی در مورد پروتکل انتقال فرامتن (HTTP) :
- HTTP یک پروتکل لایه کاربرد برای ارسال اسناد فرامتنی (صفحات وب) در سراسر اینترنت یا intranetها می باشد.
- این پروتکل تعریف می کند که پیام ها باید فرمت و ارسال شوند و سرورها و مرورگرها در مقابل انواع دستورات واکنش چه عملی انجام دهند.
- HTTP یک پروتکل بی‌حافظه است. یعنی هر درخواست به طور مستقل و بدون اطلاع از درخواست‌های قبلی اجرا می‌شود.
- روش‌های درخواست معمول شامل GET، POST، PUT و DELETE می‌باشند.
- وب‌سایت‌ها معمولاً از طریق درگاه 80 با پروتکل HTTP دسترسی پیدا می‌کنند. HTTPS از درگاه 443 استفاده می‌کند.
- پاسخ‌های HTTP شامل خطوط وضعیت برای نشان دادن نتیجه درخواست، سرآیندها با متادیتا و بدنه برای محتوای درخواستی می‌باشد.
-
در ابتدای شکل‌گیری وب، مستندات HTML را منتقل می‌کرد. الان از رسانه‌های غنی مثل تصاویر، ویدیو، CSS و فایل‌های جاوااسکریپت پشتیبانی می‌کند.
-
HTTP/۲ و HTTP/۳ مشخصاتی مانند چندگانه‌سازی، فشرده‌سازی سرآیند و اولویت‌بندی را برای بهبود عملکرد معرفی می‌کنند.
- معماری مشتری-سرور HTTP با شناسه‌های موقعیت‌بندی منابع (URL) باعث قابلیت گسترش بسیار زیاد و سادگی پیاده‌سازی وب شد.
به طور خلاصه، HTTP پروتکل بنیانی وب و دستگاه مهم برای انتقال اطلاعات فرامتنی در اینترنت است.
