نرخِ‌فریم در سامانه‌های نظارتِ‌تصاویری به تعداد فریم‌های تصویر فردی اشاره دارد که در هر ثانیه نمایش داده می‌شوند. این عدد سرعتی است که تصاویر متوالی در یک جریان ویدئویی تهیه و پخش می‌شوند.
نرخِ‌فریم به طور معمول با واحد فریم در ثانیه (fps) اندازه‌گیری می‌شود. هر چه نرخِ‌فریم بیشتر باشد، تصاویر برای چشم انسان به صورت روان‌تری نمایش داده می‌شوند. نرخِ‌فریم کمتر ممکن است باعث شکستگی و عدم روانی حرکت‌ها در ویدئو شود.
در سامانه‌های نظارتِ‌تصاویری، نرخِ‌فریم یک نکته مهم در ضبط و نظارت بر تصاویر است. نرخِ‌فریم بالا به ویژه در برنامه‌هایی که ضبط اشیاء یا حرکت‌های سریع مهم است، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، در نظارت بر ترافیک با سرعت بالا یا نظارت بر رویدادهای ورزشی.
نرخِ‌فریم معمولاً شامل موارد زیر است:
۱. ۳۰ فریم در ثانیه: این نرخِ‌فریم در بسیاری از سامانه‌های نظارتِ‌تصاویری استاندارد است. این باعث پخش روان تصاویر می‌شود و برای بیشتر برنامه‌های نظارت عمومی مناسب است.
۲. ۲۵ فریم در ثانیه: این نرخِ‌فریم معمولاً در سیستم‌هایی استفاده می‌شود که با استاندارد ویدئویی PAL سازگار هستند. در مناطقی مانند اروپا، استرالیا و بخشی از آسیا رایج است.
۳. ۶۰ فریم در ثانیه: برخی از سامانه‌های نظارتِ‌تصاویری پیشرفته این نرخِ‌فریم بالا را پشتیبانی می‌کنند. این نرخِ‌فریم می‌تواند پخش بسیار روان‌تری را فراهم کند و معمولاً در برنامه‌هایی استفاده می‌شود که ضبط حرکت‌های بسیار سریع اهمیت دارد.
لازم به ذکر است که نرخِ‌فریم تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد، از جمله قابلیت‌های سامانه‌های نظارتِ‌تصاویری، تجهیزات ضبط و پخش ویدئو، و ظرفیت ذخیره‌سازی موجود. ننرخِ‌فریم بالاتر نیازمند پهنایِ‌باند و فضای ذخیره‌سازی بیشتری است تا حجم اطلاعات در سناریوی سامانه‌های نظارتِ‌تصاویری، نرخِ‌فریم به تعداد فریم‌های تصویری اشاره دارد که در هر ثانیه نمایش داده می‌شوند. این عدد نشان می‌دهد که تصاویر متوالی چه سرعتی دریافت و پخش می‌شوند.
